GEÇİP GİDERKEN

Gece ağır ağır kapandı üzerime

uyudum ve uyandı içimdeki beriki

hangisiydim tam olarak kestirmek güçtü

fakat içi dışı hüzün ben'lerimin.

Sorguladıkça düşüyordum ya o esrarlı felsefeye

adım adım

yaklaşıyordum "düğün gecesi*"ne ömrümün

bir ben vardı** bir ben

Yunus'tan beri içre

"Azrail'in kahkahasında patlayan***" o şiiri anımsadım

Anımsa****'ma tarihten ibaret değil miydi?

tarih geçmiş

melankoli duvarıma yazıldı  bütün bunlar benim

geçemedim öte diyara

geçemedikçe savruldum

savruldukça gece müziklerinin içinde bittim

bir o durak bir bu durak

sıra sıra sarmaşıkları göğüsledim çocukluğumun

dedemin özene özene ektiği menekşeler ayrıca

nasıl da geçti ömür: Ânın kayboluşu ile birbirine bağlı kareler

yaş kırk iki halbuki

yirmi sekiz yılım olsun bu diyardan geçişime

gene de insan doymuyor ömre

doymadıkça daha fazla yaşasın istiyor

benim için kafidir yetmiş yıl

yolun tamamı*****

olmasın isterim bedenim bir başkasına yük

*Mevlana

**Yunus

***Enis Batur

****Ahmet Oktay

*****Cahit Sıtkı Tarancı

12.06.2022

CEVAP

 

Günün başında da sonunda da soru sormak vardı. 

Her sorunun cevabını aramamalı insan. Her sorunun cevabı olacak diye bir kaide yok. Olmamalı, değil mi? Gelgelelim sormak değerlidir. Hele ki iyi sorular sormak, cevapları çetrefilleştirebilir. Cevap ne kerte çetrefilse, zihin o kerte kendini geliştirir. 

Cevap, ne çok soru aralar bize.

Not: Düzyazı şiirlerden.

17.04.2022

DÖNGÜ

 

Bir volkanın kıyısında:

Zehir kusan partiküller, denize kavuşan lavlar ve oluşan adacıklar. Bir yandan yıkımsa, öte taraftan yepyeni bir yaşam değil midir?

Not: Düzyazı şiirlerden.

16.04.2022

NE YAZSAK NE OKUSAK ZAMAN'I

 

Gece sayısız parçaya ayrılır bedenim. Her bir parça bir kelime olarak düşer zihnime. Okumak ille de sayfalar arasında gezinmek değildir. Kaleme yumulurum o vakit. Düşünce oluverir, çıkar sıcağı sıcağına dökülür kalem, beyaz kirlenmemiş kağıda. Yazmak ne bitimsiz bir ırmak.

Sabaha karşı kaç sayfa ömür tüketir insan?

Yazılır Zaman'ın hikâyesi. 

Okunur Zaman'ın hikâyesi.

Ne okusak Zaman'ı okuruz ey okur! 

Ne yazsak Zaman'ı yazarız ey yazar!

Not: Düzyazı şiirlerden.

16.04.2022

GECE

 

En çok Gece'de...

Yaş aldıkça şu kaçınılmaz soru canımı yakıyor: 

-Saat kaç? 

-Saat Gece'nin uzun söylevi. 

Büyülü. 

Gece, bitmemiş kavga. 

İlk ışıklarla ölü bir pars gibi mıhlanan beden. 

Aniden Sabah.

Not: Düzyazı şiirlerden.

16.04.2022

CÜMLEYE ÇALIŞIYORUM

"Değişmeyen tek şey değişimin kendisidir."
Herakleitos

Soğuk bir sessizlik oluyor bazen kitaplığımda bütün o ciltlere bakarken.Sonu yok okumanın yazmanın, biliyorum, bitimsiz bir ırmak. Herakleitos, "bir ırmakta yalnızca bir kez yıkanabilirsiniz." demiş. O sessizliği...O soğuk sessizliği görüyorum o ânın cümlesinde. 

Sonra başka bir cümleye çalışıyorum.

Not: Düzyazı şiirlerden.

16.04.2022

KELİMELER

Yazmadan atamıyorum şu iç sıkıntımı, ne yapayım, ben böyleyim: İçimde ka(y)nayan kelimeler var. Şu yeryüzünde söylenmemiş söz kalmadı, derler. Yazacaksın da ne olacak?! Bir ışık düşürebilecek misin bir meselenin kalbine. Ama gene de ben inanmıyorum söylenenlerin hepsinin söylendiğine. Her geçen gün yeni bir tohum filizlenirken yeryüzünde, Hulki Aktunç'un dediği gibi, "yan yana gelmemiş sözcükler" elbette var. 

Not: Düzyazı şiirlerden.

16.04.2022

EPİGRAFA DOĞRU

K'ya... "O bahtsız operanız bende", diye seslenmiştim bir şiirimde. 
Yaşıyor musunuz oralarda bir yerlerde hüzün olup da ey çocuk!

Cahit Sıtkı'nın otuz beş yaşının altı fazlası, yüzünde inceden buruşukluk. 

Yazılacak kelimeler var daha, henüz değil, daha çok erken, gitmemeli.Yıllanmış bir şarap gibi insan da olgunlaşır elbet, kemale ermeden yapmamalı. Perde kapanırken sahnede olmalı. Solgun bir eylül akşamı kotarmalı o işi, diyordun ya, gene de üzmemeli kimseyi. Hem, geride kalandır acı çeken. Seninki olsa olsa bencil bir kurtuluş. Değil mi K.?  Yapmamalı. Her şeye rağmen yaşamalı ve görmeli. Çocuk yapmamalı ama. Şu sancılı dünyada yaşamalı bir vakit. Şiir yazmalı, ışıktır şiir...İşte onu düşürmeli kağıda. Bir epigrafına doğru yol almalı sonra yaşamın. 

İzlemeli.

Ve fakat intihar mektubu;

                taşımalı gene de iç cebinde ceketin.

Not: Düzyazı şiirlerden.

Görsel bilgisi: 1914'te sahnelenen Alberto Franchetti tarafından bestelenen opera eserinin afişinde liberetto yazarı Gabriele D'Annunzio ismi başa yazılmıştır.

16.04.2022

BUZDAĞI

 

Yüzlerce Hayat tanıyorum, diyorum ya, kendimi kandırıyorum. Onca hayatı bırak, bir insan bir evren... Kendimizi tanıyamazken, bu ne cüret! "Her yüz bir öykü yazar", diyordu Ahmet Oktay. O yüzler, ne çok buzdağı!

Not: Düzyazı şiirlerden.

16.04.2022

DİL VE METİN

Dilin hapsi, Zaman'ın devingenliği ve çıkmaz bir sokakta sessizce yürüyen şiirim. Ne derece benim o ve ne kerte okuyanın? Biliyorum, bilmez değilim: Metin benden çıkınca çok başka sularda yüzüyor. Her biri ayrı birer manifesto. Ve sormalı:

Dile hapsolmuş Metin ne şekilde tapıyor Tanrı'sına?

Not: Düzyazı şiirlerden.

Görsel bilgisi: Orhun alfabesiyle yazılmış ırk bitig,10. yüzyıl

12.04.2022

YANKI

 

Aşka doğru bir yol, henüz başlarda. Bitmeden anlayamaz. O tatlı acıyı kavrayamaz. Bitimsiz olsun ister. An an dolar.Yankı: Hiç bitmesin ve gece müzikleri dinleyelim olur mu?

Görsel bilgisi: İsrafil'in sûr'a üflemesi.

Not: Düzyazı şiirlerden

12.04.2022

ÖLÜM

 

Pencere önü çiçekleri; annemin; her biri Zaman'a ayarlı evrim. Bir ânın kayboluşu demiştim bir şiirimde: Çiçeklerin solup gitmesi: Şip-şak Ölüm.

12.04.2022