Gece sayısız parçaya ayrılır bedenim. Her bir parça bir kelime olarak düşer zihnime. Okumak ille de sayfalar arasında gezinmek değildir. Kaleme yumulurum o vakit. Düşünce oluverir, çıkar sıcağı sıcağına dökülür kalem, beyaz kirlenmemiş kağıda. Yazmak ne bitimsiz bir ırmak.
Sabaha karşı kaç sayfa ömür tüketir insan?
Yazılır Zaman'ın hikâyesi.
Okunur Zaman'ın hikâyesi.
Ne okusak Zaman'ı okuruz ey okur!
Ne yazsak Zaman'ı yazarız ey yazar!
Not: Düzyazı şiirlerden.
16.04.2022
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder