Sonsuz Bir Satranç

 I
nasıl da hatırlarız değil mi?
                    hafıza dipsiz bir kuyu
                                   o geçen hazin çocukluğu

II
bir güvercinin alkışında
                        duyulur yaşamın telaşı
III
sonra yaralı bir aslandı
              yaşamın iktidarını kaybeden
IV
geçmiş bağlanmalar senfonisi
                         bir gün elbet gelecek
V
bülbülü avuçiçinde yediren insan
                                 nasıl ürpermez
                                           doğadaki kötülüğe
VI
bu sonsuz bir satranç
                       bir gün üzerine kapanacak hikâyenin

Not: REQUİEM adlı kitap dosyamdan.