Yokluk

 I
karın uğultusu
               yitirilmiş öfke
                               dinginlik

II
bir başka tarafta çığlık çığlığa devinim
                                                       işte burda
                                         gezegenin kuytu bir ülkesinde
III
haydi kalk ve bitirici cümleni kur
                         sonu yokluk madem bu dünyanın
                                    Ömer Hayyam’dan oku:
                                                             yok bil kendini
IV
boş bir sayfa aç
                       öleyaz
                              atılmış okun çaresizliği
V
bendeki ihtiras ki
                          git git bir şiiri tamamlayan
                                           bitimlilik okunmaz mı orada?
VI
ne kadar da hazin duruyor
                              eprimiş elbisen

Not: REQUİEM adlı kitap dosyamdan.