I
bir
denizin eteğinde koydasın
yoksul bir pazartesi
hava sıcak terliyorsun
fakat su soğuk
usulca bırakıyorsun kendini sulara
deniz özgürlüktür
II
tepede güneş yakıyor
su seni irkiltiyor kararsız
yüzüyorsun,
deniz ikilemdir
III
tuz dudaklarını kurutuyor
yalamaya korkuyorsun
mikropludur modern zamanların suları
deniz endişedir
IV
bir kulaç sonra denizanası buluyor seni
saydam
elinle itiyorsun derine
deniz ufuktur
V
sıkılıyorsun
seni bekleyen yok
çıkıyorsun
kumsalda sular süzülüyor bedeninden
bir gazozcu geçiyor önünden
deniz yalnızlıktır
VI
yatıyorsun bir kitap karıştırıyorsun
bitimsiz bir hikâyede
hiçliği özlüyorsun birden bire
deniz sonsuzluktur
VII
bir iki çocuk geçiyor gülüşerek
kum tanelerini sıçratıyor
irkiliyorsun
hayat acıdır ve
uyanmak hikâyeni uykunda bırakmaktır
deniz uyanıştır
VIII
bir yengeç yürüyor kıyıda
akışına övgü düzüyorsun Zaman’ın
olmayacak an’lar düşlüyorsun
deniz vakittir
IX
uzak bir çay bahçesinden yankı yankı
müzik sesi yükseliyor
duyuyor mırıldanıyorsun
deniz unutuştur
X
öğleden sonra
bir karaltı çöküyor havluna
gözlerini tam açıyorsun artık
her şeyin bir sonu var hayatta
deniz uyanıştır
22
Nisan 2020
Not:Eski Bir Fotoğrafa Doğru adlı şiir dosyasından.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder