I
yelesini
yitirmiş bir tay
adada orda Heybeli’de
senin sol yanında
haydi kalk yitirme merhametini
bu şiirde bir sen bir tay bir ben
bir de kıyı şeridindeki aşı boyalı ev
bacasında kargalar, martılar, serçeler
hep bu güzellikler
su serin sonra esiyor, ve akşam:
bir öte dünya gibi batıyor
çay bahçesinde uğultular uğultular
sakinim çok fakat
bir o kadar da kızıyorum hayata
ve Allah’a
yelesini yitirmiş bir tay
II
yaz
akşamları hep serin midir böyle
biraz da hüzün
paramız yoksa suyu bölüşürüz
ölüm Allah’ın emri ama
olmasaydı olmasaydı böyle
haydi yaşamın ustası şaire sor
belki anlatır gökyüzünü yeryüzünü bu yaşamın dayanılmazlığını
kalabalık her yer
yelesini yitirmiş bir tay
merhamet et, acı ona, yeter
gerisi Allah’ın emri
şaşıyorum umutsuzluğa
oysa hassas ol demezdi annem
hayatı kaldıramaz böyleleri:
Allah’a inan Allah’a inan Allah’a iman derdi
yelesini yitirmiş bir tay
inkâr Allah’ı
19 Haziran 2020
Not:Eski Bir Fotoğrafa Doğru adlı şiir dosyasından.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder