Selim
İleri’ye… Gezi Pastanesi’nde çay içimi
incelik dolu sözleri için...
geceleri aniden uyanır
gül kokunu özlerdim kırgın bir kırmızı
bayılıp sızana kadar romanlar okurdum
yalnız seni sayıklardım yalnız seni satırlarda
beyaz
bütün kitaplığımda şiir şiir
arardım da göremezdim bir türlü o simli düşü
pembe
bir hamal vardı bilirdin
her akşam aynı saatte yüklerdi el arabasını
usulca ağlardın sanki hüzün kuyusu gözlerin
hangi renkti şimdi bilemedim
Beyoğlu’nda eski bir batık arardım başkenti ilişkinin
ne çok özlemdi şehir
eskitip eskitip giyerdim ya solmuş ceketimi
hatırlıyorsun, değil mi?
iç çebimde süslü sözler saklardım
yalnızca sana adadığım hikâyeler yazardım düşlerimde
renklenir renklenir durulurdum
ekseri serinlikte çıkardım ya denize bilirsin
kimdi o kimdi hatırla:
şimdi en çok Bedri’ydim o filmde* ben
ıssız resimler yapan, ‘kilise korosundan bozma” Batı müziği dinleyen
renkli bir intihara doğru giden mutsuz sevgilin
*Kırık
Bir Aşk Hikâyesi
27
Nisan 2021
Not:Eski Bir Fotoğrafa Doğru adlı şiir dosyasından.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder