perdeleri açmıyorum eve ışık girmesin
geleceğin günü bekliyorum E-10
sen şimdi sekiz yıl öncesinde
hava limanına kalkan o son otobüste üzgün
bir şiir kitabının arasında sakladığın
kurumuş bir leylak sevgilim incelik
en dip hayalleri yaşıyorum
yüzeyden ırak hep uzak hep
tango tınısı duyuyorum Akdeniz
deniz havası esmiyor içerisi duman
bir sigaranın bittiği yerden başlıyorum
içmeye gündüzün konyak!
sesler işitiyorum odalar üstüme kapaklanıyorlar
bir saksıda yoksul bir mor menekşe büyütüyorum hazin
ne zamandır duvarlar sevgilim
çalışma masamın üzerinde duran kırgın defterler hüzün
hepsi solgun bir masal
25
Kasım 2017
Not:Eski Bir Fotoğrafa Doğru adlı şiir dosyasından.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder